برخي از عالمان دین را چه شده است و بر آنها چه رفته است؟ چرا بسياري از آنها درسختی‌های مردم با ملت همراهی وهمدلی ندارند، درحالیکه از جانب دین، شما رسالت بر دوشید ومسئول. شهید مطهری حدیثی را نقل می کند که آفه الدین ثلاثه ، فقیه فاجر وامام جائر و متنسک جاهل، همان طور […]

برخي از عالمان دین را چه شده است و بر آنها چه رفته است؟ چرا بسياري از آنها درسختی‌های مردم با ملت همراهی وهمدلی ندارند، درحالیکه از جانب دین، شما رسالت بر دوشید ومسئول. شهید مطهری حدیثی را نقل می کند که آفه الدین ثلاثه ، فقیه فاجر وامام جائر و متنسک جاهل، همان طور که جمادات و نباتات و آدمیان آفات و امراضی دارند، دین هم آفاتی متوجه اوست:

۱- دانشمند دین‌آموخته بدعمل، که ازدین ارتزاق می‌کند ولی پایبند به دین نبوده وعمل نمی‌کند

۲- رهبران ستمکار و ظالم و مستبد.

۳- متنسک جاهل = مسلمانان نادان؛ آه که چقدر درطول پیدایش دین اینها آفات دین بوده اند وهمواره این ۳ بلای اجتماعی بوده‌اند که آسیب به اساس وروح دین وارد كرده‌اند.

همین سه آفت موجب ریختن خون امام حسین(ع) شده است، به‌ویژه مسلمانان جاهل که به قصد قربت، خون امام را مباح دانستند وشد آنچه نباید می‌شد. بیشترین صدمه را مسلمانان بدون معرفت دین‌آموخته، به روح دین وارد کرد ه‌اند. رسالت عالمان وخبرگان دین که درد دین و دغدغه معرفی وتبلیغ دین دارند، حساس وسنگین و خطیر است.

در این کشور و سرزمین، انقلابی رخ داد و شاه را مردم بیرون راندند که ملت به رفاه وآسایش و آرامش ومعیشت مکفی و یک زندگی راحت و بدون دغدغه برسند؛ زندگی و حیاتی سرزنده سرحال و بانشاط وبدون مداخله حاکمیت، کسی و یا کسانی درعقائد این مردمان تفتیش نکند، شنود نگذارد، نا امنی ایجاد نشود، در امور شخصیه و خانوادگی آنها سرک نکشند.

شما عالمان دین و خبرگان دین‌شناس در قبال این امور وظایفی بس سنگین به عهده دارید. ملت در این سرزمین، انقلابی را انجام داد که ازاختناق در بیاید وازخفقان رهایی پیدا کند و به آزادی‌های خودش دست پیدا کند، نسبت به سرنوشتش تصمیم‌ساز وتصمیم گیر باشد، نسبت به حقوقش مطالبه گری و پرسشگری كند.

اینجا جایی است که عالمان دین درکنار مردم باشند و به آلام مردم تسلی و التیام ببخشند و با مردم همراهی کنند. انقلاب شد که فرزندان این سرزمین وجوانان کشور نفس راحتی بکشند، در محیط کار و بازار و دانشکاه و همه جا احساس امنیت وامید به آنها دست بدهد و از دل‌مردگی و خستگی و سرخوردگی و نا امیدی و یاس وافسردگی به درآیند. عالمان دین وخبرگان دین‌آموخته درقبال جوانان وفرزندان این ملت، چه همدلی و همراهی و دلسوزی و خیر‌اندیشی وهمراهی داشته‌اند؟

درامتداد اعتراضات ملت نسبت به سخت‌گیری‌ها چه شیوه همراهی وحمایتی ازخود نشان داده‌اند؟ با کمال تاسف در رسانه میلی و درحوزه‌های علمیه و تریبون‌های تبلیغی که برخي عالمان دین ظاهر شده‌اند همواره راه درست را نرفته‌اند و باعث گسست و فاصله بین دین رحمانی و نسل جوان شده‌اند.

  • نویسنده : سيد مهدی موسوی، عضو شورای مركزی حزب اعتماد ملی